Etappe 15 is de laatste etappe in de Pyreneeën. De renners krijgen vandaag maar liefst drie beklimmingen van categorie 1 voor hun kiezen in de laatste 60 km van de etappe. Het slotstuk is de Prat d'Albis (11.8 km op 6,9 procent) waar de klassementsrenners de aanval zullen openen zo vlak voor de rustdag en de overgangsetappes richting de Alpen. Enric Mas heeft ondertussen in de gaten dat de Tour echt van een ander niveau dan dat Spaanse rittenkoersje. Voor Jakob Fuglsang komt de rustdag net te laat, David Gaudu blijkt niet de nieuwe Pinot te zijn en Guillaume Martin maakt zich op voor een knechtenrol in de komende 10 jaar. De verrassende goed in vorm zijn Tiesj Benoot verliest de sprint van Steven Kruijswijk.
Na de tweede en laatste rustdag in Nîmes, volgt etappe 16 zie start en eindigt in Nîmes. Zo hebben alle renners voldoende tijd om het pracht en praal van deze stad te bekijken. Een paar sprinters doen dat ook, alleen is dat niet zo handig in de laatste kilometer. Een gehavende Dylan Groenewegen wacht nog een zware laatste week. Na de chaotische sprint mag Peter Sagan de bloemen in ontvangst nemen.
In etappe 17 rijden we dan inderdaad naar de Alpen. Een lastige en lange rit over 200 km met daarin slechts twee gecategoriseerde beklimmingen, maar een aanzienlijke hoeveelheid vals plat op weg naar Gap. De aan het einde van de route opgenomen klim (de Col de la Sentinelle) zorgt voor een uitgedunde groep die voor de massasprint. Jasper Stuyven, Lilian Calmejane, Michel Matthews, Wout van Aert, Peter Sagan en Sonny Colbrelli doen hun uiterste best om als eerste over de finishlijn te komen. Die eer is echter vandaag voor Magnus Cort Nielsen.
Er staat de renners een zeer zware drie-luik te verwachten. In etappe 18 mogen de renners respectievelijk over de Col de Vars, Col d'Izoard en Col du Galibier die allen hun top hebben boven de 2000 meter. Met 208 km lengte kunnen we gerust spreken over een monster etappe.
De Col d'Izoard (14,1 km aan gemiddeld 7,3 procent stijgingspercentage) is een bruut. Vooral de laatste 3 kilometer (het beroemde maanlandschap van de Casse d'Déserte) zijn extreem zwaar. De beklimming van de Col du Galibier (officieel 23 kilometer met een bescheiden 5,1 procent stijgingspercentage) valt dan relatief mee. Na een korte afdaling volgen echter nog 9 zware kilometers bergop (Col du Lautaret). Ontsnappen heeft vandaag geen zin, dit is een etappe voor alleen de aller beste renners in koers.
Vandaag zijn er nauwelijks vlakke wegen (veel kleine klimmetjes). In etappe 19 gaan we over de Col de l'Iseran, het hoogste punt van deze Tour (2770 meter). De finish ligt in het ski-dorp Tignes. Waarschijnlijk wordt vandaag de strijd om de Gele trui beslist.
Etappe 20 eindigt in Val Thorens na een verbazingwekkend lange klim van 33,4 km! Het gemiddelde stijgingspercentage slechts 5,5 procent, met een paar vlakkere delen en iets meer dan 7,5 procent. Geen percentages voor de klassementsrenners om van te schrikken. Het heeft er vandaag alle schijn van dat de winnaar uit een kopgroep zal komen. Voor de mindere klimmers is de lengte wel een probleem, menig sprinter zal mede door de lengte van de etappe (slechts 130 km) moeite hebben om op tijd binnen te komen.
Tijd voor Champagne, de felicitaties en een sprintje op de Champs Elysées. Het geel is voor Egan Bernal, het groen voor Groenwegen en de bolletjes trui voor Julian Alaphilippe. Kruijswijk wordt knap tweede, Emmanuel Buchmann verrassend derde.